χλίζω

Α

(κατά τον Ησύχ.) «κεχλιδότα

ἀνθοῡντα».

[ΕΤΥΜΟΛ. Αμάρτυρος τ. ενεστ. ενός ρ. το οποίο απαντά μόνο στη μτχ. παρακμ. κεχλιδ-ότα και έχει σχηματιστεί από το θ. χλι-δ- τού ρ. χλιαίνω*].